Het heeft even geduurd, maar we hebben de knoop doorgehakt. xx-Iesje stopt. Er wordt niks meer genaaid, geknipt of geplakt, of ik moet er zelf zin in hebben. Geschuurd, gezaagd en geschilderd wordt er nog wel, we gaan namelijk wel door met de stoeltjes. Dit onder de naam 'een eigen stoeltje'. Voorlopig alleen via Facebook, in de toekomst wellicht 'voor de echt'.
Het begon een beetje uit de hand te lopen en ik moest te vaak zeggen 'Ik heb nu even geen tijd, dit kussen moet klaar'. Ook kreeg ik steeds vaker de vraag 'Is deze knuffel voor mij mama? Wordt dit mijn schortje?' 'Nee lieverd, nog even niet. Bijna.' Madelief wacht al anderhalf jaar op een beschermengeltje. Het feit dat ze dat met haar enorme geheugen vergeten is zegt meer over mij dan over haar...
Het werd een beetje te veel. Het assortiment was te breed op deze schaal. Voor alle producten moesten andere materialen aangeschaft worden en ik begon met steeds meer tegenzin aan een nieuw project. Ik heb besloten dat dat niet de bedoeling kan zijn. Vooral niet, omdat ik inmiddels weer half aan het werk ben en bezig ben met andere dingen om mijn uren aan te vullen. Ik wil dus niet weten hoe het eruit zou zien als ik hier maar met alles doorga.
Na goed overleg zijn we dan ook overeengekomen te stoppen met het stoffige en door te gaan met het houterige. Op deze manier kunnen we toch onze creativiteit kwijt, zonder dat ons gezin of humeur er onder lijdt. :)
Wij hebben er zin in en hopen jullie te zien op https://www.facebook.com/eeneigenstoeltje! #vindikleuk ;)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten